Blaine L. Reininger was in 1977 een van de oprichters van Tuxedomoon, een band uit San Francisco die mag gelden als een monument binnen de experimentele popmuziek. Sinds de jaren tachtig heeft Reininger veel soloplaten gemaakt.
Zijn laatste kwam een paar maanden geleden in alle stilte uit op het obscure Italiaanse labeltje Dark Companion (ooit de titel van een Tuxedomoon-track). Ook deed hij afgelopen zomer een korte Europese tour, waarbij vreemd genoeg niets van het nieuwe album gespeeld werd, maar wel een flink aantal Tuxedomoon-songs. Op Ocean Planet is die band ver weg, Reininger heeft alles alleen gedaan. Hij woont tegenwoordig in Athene en mede dankzij zijn vrouw, regisseur Maria Panourgia, zijn op deze cd een aantal stukken te horen die hij componeerde voor Griekse theaterproducties. Zoals de pianosong Shelley Heras, met poëzie van de Engelse dichter Shelley, en het net zo mooi klinkende Bones, met tekst van Samuel Beckett. De andere tien tracks zijn instrumentaal, rustig, ritmeloos en voorzien van een uitgebreid palet aan klanken. In Parc De La Vilette is een theremin te horen en Incantations doet door de gitaar desolaat en Morricone-achtig aan. Met afsluiter Un Giro voegt Reininger ook een stuk ambient toe. Met dit sfeervolle album bewijst hij dat hij nog steeds indrukwekkende muziek kan afleveren.
