Live heeft Coilguns al een tijdje een reputatie. Zo was het energieke nachtelijke optreden in Vera tijdens Eurosonic Noorderslag 2020 een aangename verrassing, waarbij zanger Louis Jucker regelmatig fysiek contact zocht met het publiek door stagedives en knuffels, iets wat een dikke maand daarna niet meer mocht. Nu ligt er een nieuwe plaat en gaan de Zwitsers weer de – vriendelijke – confrontatie aan met het publiek, zoals eerder dit najaar op Soulcrusher.

Coilguns is door zijn aanstekelijke energie dan ook een ideale festivalband. Daarbij doen niet alleen de krullenbol en de capriolen van Jucker denken aan At The Drive-In, maar ook de springerige hardcore (dichter bij huis hebben ze bondgenoten gevonden in het Franse Birds In Row). De combi van no-nonsense mathrock en noisepunk schiet op deze vierde plaat wat minder alle kanten op, maar blijft regelmatig lekker midtempo doorhakken. Met hier en daar een verrassend paasei, zoals het gefluit in Placeholders en de piano in Caravel. Coilguns blijft een band die je vooral live moet ervaren. Maar tot die tijd weet dit vierde album die energie ook zeer goed over te brengen.