ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
DIIV’s debuut Oshin grijpt met name qua gitaargeluid en opnametechniek terug naar die periode, want de gitaar – en dan vooral de rinkelende, galmende,
echoënde variant – is heilig voor Zachary Cole Smith en zijn mannen. Zangpartijen lijken van minder belang, want memorabel zijn ze amper, áls ze er al in
slagen zich te profileren vanuit hun diep in de mix verstopte positie. Toch zuigt Oshin je onherroepelijk naar binnen. Het tussen kraakhelder en omfloerst
schakelende geluid, die dreinerig doorstampende drums (bij vlagen lekker eighties), die prachtig om elkaar heen cirkelende gitaren – je zou er bijna een
recensiecliché bijhalen dat óók al dertig jaar meegaat. Iets met resultaat, som en delen. ERIK VAN DEN BERG
echoënde variant – is heilig voor Zachary Cole Smith en zijn mannen. Zangpartijen lijken van minder belang, want memorabel zijn ze amper, áls ze er al in
slagen zich te profileren vanuit hun diep in de mix verstopte positie. Toch zuigt Oshin je onherroepelijk naar binnen. Het tussen kraakhelder en omfloerst
schakelende geluid, die dreinerig doorstampende drums (bij vlagen lekker eighties), die prachtig om elkaar heen cirkelende gitaren – je zou er bijna een
recensiecliché bijhalen dat óók al dertig jaar meegaat. Iets met resultaat, som en delen. ERIK VAN DEN BERG
