Nu IDLES, Fontaines D.C., Shame, Viagra Boys en The Murder Capital hoge ogen scoren met dezelfde hoekige postpunk als waarmee TRAAMS vanaf 2013 een lieveling van het avontuurlijke festivalpubliek werd, gaat datzelfde trio op hun derde album opvallend linksaf.

Weg zijn het horten en stoten, de hoekige baspartijen en de declamatiezang. Er kwam zoemende krautrock voor terug, die doet denken aan Moon Duo en Wooden Shjips. Joe Casey van Protomartyr praatzingt nog op een nummer mee, maar het zijn vooral de samenwerkingen met Liza Violet van Menace Beach (als Softlizard) en Soffie Viemose van Lowly die de stekelige randjes van de drie Engelsen fijn wegvijlen. Maar de meest verrassende samenwerkingspartner is toch wel de drumcomputer, die de krautmotorik nog verder aanwakkert. Het wordt er zelfs dansbaar van, iets wat je in 2013 niet meteen zag aankomen. Wanneer het drietal eenzelfde plaat had gemaakt als de twee vorige was ie zeker wat geruislozer voorbijgegaan en was de band voorbijgestoken door de eerdergenoemde namen. Deze verrassende wending doet niet alleen de wenkbrauwen rijzen, maar ook de heupen wiegen.