Afgelopen maand speelde The Maine in een uitverkochte Sugar Factory in Amsterdam. Het was, op z’n zachtst gezegd, niet zo’n best concert. De bakvisjes voor het podium vonden het prachtig, maar het leek werkelijk nergens op. Gek genoeg is Pioneer & The Good Love, een luxe . . .

Zoals Misery, dat aan Weezer doet denken, of Some Days, dat een prettige grungevibe heeft. While Listening To Rock & Roll is
ook zo’n mooi, verzorgd liedje (‘Don’t stop listening to rock and roll’), waarin de stem van John O’Callaghan zelfs bij luisteraars van boven de zestien tot kippenvel leidt. The Maine klinkt op dit album verrassend ‘echt’ en als je niet teveel naar de teksten luistert, zou je bijna vergeten dat het hier om een pianorockband gaat die vooral bij tieners populair is. Pioneer & Good Love is een muzikaal behoorlijk volwassen rockplaat. Jammer dat de ingedaalde ballen van de band op het podium nog niet overkomen. Overigens, het Good Love-gedeelte bestaat uit zes niet eerder uitgebrachte nummers. Daardoor staan er in totaal negentien nummers op deze plaat. En dat is wel een beetje veel van het goede.