De veteranen van Nasmak laten er geen gras over groeien. In november vorig jaar brachten ze een vinylreissue uit van hun klassieker 4our Clicks (1982) en een maand later volgde al It’s Long Since You Last Did Me, deel 1 uit de gloednieuwe reeks The PM Series. Op die plaat stond nog, kort door de bocht, nieuw werk op basis van ideeën en samples uit de jaren tachtig, op het nu verschenen tweede deel Plowing Mud – Time Is A Friend staat niets waarvan de bron ouder is dan tien jaar, aldus de band.
Ingewikkeld? Vast wel, maar laat je er vooral niet door afleiden, want opnieuw levert het wonderbaarlijke, ongrijpbare popmuziek op. Natuurlijk, Nasmak zou Nasmak niet zijn als de boel niet zou leunen op razendstrakke grooves van het dwingende soort, maar vrijwel alles wat daar achterlangs, overheen en tussendoor schiet, inclusief de vocalen (m/v), is eigenlijk nauwelijks te plaatsen. Is het postpunk, new wave, mathrock, prog, avant-garde, electropop? Ja en nee. Het is vooral kleurrijke, slimme en tijdloze muziek die evenmin verraadt of ie door jonge honden of oude rotten gemaakt is. In het beste geval levert dat exotische kunstwerkjes als Middle Of The Road (Eno & Byrne meet Yellow Magic Orchestra, iemand?) of het huppelende Come Home, Rubber op, in het slechtste geval het iets te volgepropte Heart Of Soap. Maar in álle gevallen geldt: verbazend en intrigerend. Op naar de volgende.