Het vijfde studioalbum van deze surfrockers uit Chicago schiet een kanon vol zomerromantiek op je leeg. Poetry leest als een vakantienovelle met korte, catchy tunes als vertellers. ‘Everyone I know is breaking hearts tonight’, aldus Jason Balla in opener Dog Days en daarmee zijn de kaarten geschud voor een veertiendaagse, all-inclusive romance.
‘I wanna shalalalalala’ – eerst is het blijheid alom. Bij ons luisteraars ook trouwens, want wat is het allemaal vrolijkmakend en upbeat wat dit drietal fabriceert. Gitaarriffjes draaien krols om elkaar heen en ook de zangstemmen wisselen schijnbaar achteloos van rol. Uit deze categorie is het dartele Light On er eentje om in te lijsten. Een tijdje blijft alles easy breezy onder de zon en de maan, maar zoals bij elke vakantieliefde verschijnen er donderwolken als het einde nakend is. Knife ontroert met ‘my heart belongs to one and that one is only you’. Bij Shake is de lucht inmiddels helemaal betrokken: ‘I’m stepping into water / I’m thinking hard about it.’ DEHD draait niet om dingen heen, maar grijpt alles onomwonden bij de kladden. Het slotnummer heet veelzeggend Forget, want – we weten het allemaal – dat is het lot van vrijwel alle zomerromances: vergetelheid. ‘How could it be / We’re never looking back.’ Een frequent gebruikt OOR-gezegde is op zijn plaats: gelukkig hebben we de plaat nog.
