Nog altijd bewandelt ze graag vele paden. Opener Ship wordt gekleurd door Dotan-achtige samenzang en Everything I Do Ooh Ooh echoot de nostalgische pop van haar oude bandje, terwijl The Show op het kitscherige af romantisch is georkestreerd. Maar anders dan op haar solodebuut zijn de liedjes stuk voor stuk overtuigend en is het geheel in balans. De hoes toont Janne Schra in een opwaaiende zomerjurk, een beeld dat perfect aansluit bij de ogenschijnlijk luchtige toon van haar liedjes. Maar schijnt bedriegt. ‘I’m a complex one, I know / Guided by my heart / Always bound to change direction / Why am I looking for more, while everything is good now’, mijmert ze in Good Now, een tekst die typerend lijkt te zijn voor de zoekende ziel Janne Schra. Die rusteloosheid voert haar naar steeds nieuwe horizonten of, in haar geval, nieuwe vormen. Zo zijn You Are Still New en 100 Pictures avontuurlijke songs waarmee Schra zich onderscheidt van haar collega-singer-songwriters. Ponzo biedt veel mooie liedjes, verrassende klankbeelden en toch een duidelijk profiel. Janne Schra lost er vele beloften mee in.