Hun debuutsingle Nothing Matters zette ons acuut op scherp. Dit was iets bijzonders! Eerst dachten we naar een nieuw nummer van ABBA te luisteren, maar die zouden nooit ‘I will fuck you like nothing matters’ zingen. Maar qua oorwurmgehalte en productie had de track zo uit de Ulvaeus/Andersson-stal gerold kunnen zijn.
In de loop van vorig jaar volgden nog enkele tracks en daarvan is My Lady Of Mercy van een dusdanige bombast dat ie je achterwaarts de touwen in blaast. Het nummer toont aan dat het nog enigszins subtiel theatrale van Nothing Matters meer is dan iets eenmaligs, maar daadwerkelijk ‘een ding’. En daar zit ‘m meteen de kneep. Op Prelude To Ecstasy is feitelijk niets aan te merken. Het debuutalbum van The Last Dinner Party is tot in de finesses afgewerkt, geproduceerd en vakkundig volgemusiceerd door uiterst getalenteerden. Maar het is alsof je naar de soundtrack van een musical luistert. Je ziet de dansers en de setwisselingen, je hoort de koortjes en de gezwollen troms en je visualiseert die tot in de puntjes verzorgde choreografie. Na elk nummer verwacht je dat het Circustheater en masse opstaat en in luid applaus losbarst. The Last Dinner Party gaat vast groots doorbreken, want hele volksstammen zijn dol op musicals. Slechts een enkeling niet.
Koop ‘Prelude To Ecstasy’ op vinyl
Koop ‘Prelude To Ecstasy’ op cd