13 juli 1973. Het poppubliek is keurig verdeeld in rockers en disco’s. Onder de rockers luisteren de jonge tieners naar glamrock en de iets ouderen naar The Who en Led Zeppelin. In dat landschap landt het debuutalbum van Queen. Instrumentaal kan de band zich meten met de besten, terwijl de meerstemmige koortjes duidelijk appelleren aan het jonge publiek. Een band met toekomst, zo redeneren velen in de muziekindustrie.
Toch komt het succes niet vanzelf. De single Keep Yourself Alive scoort redelijk wat airplay, maar pas met Seven Seas Of Rhye van Queen 2 (1974) zou de eerste top 10-hit komen. Toch bevat Queen 1 alle ingrediënten van het latere succesgeluid: de meerstemmige zang met opvallende falsetto’s, de gedubbelde gitaarsolo’s en spectaculair rollende fills op de drums. Dat had zelfs de demo uit de De Lane Lea Studio in december 1971 al. Toch stond producer Roy Thomas Baker erop dat Queen die nummers opnieuw opnam in de met meer sporen uitgeruste Trident Studio. Achteraf bezien een verstandige zet, want juist daar werden de koortjes de koren die de band een volstrekt eigen geluid zouden geven.
Op de nu uitgegeven boxset is die ontwikkeling goed te volgen: van de eerste demo’s, outtakes en BBC-sessies tot de definitieve versies. Helemaal nieuw is het meeste materiaal hier niet. De demo was al de bonus-EP bij de heruitgave uit 2011, de BBC-sessies verschenen in 2016 als boxset en van het optreden in de Londense Rainbow in maart 1974 verscheen vier tracks ooit al op dvd. Toch biedt de box het nodige om toch een aanschaf te overwegen. Allereerst is er de fraaie nieuwe mix waarmee Queen 1 zich definitief in het rijtje klassieke albums van de groep nestelt. Daarbij is Mad The Swine nu aan de tracklist toegevoegd. Intrigerend zijn ook de andere takes uit de sessies, vaak voorzien van guide vocals, die een mooi inkijkje bieden in het creatieve proces. Het Rainbow-concert is hier nu volledig te horen en dat maakt indruk. Curieus zijn twee livenummers uit 1970: Jesus en een eigen bewerking van Muddy Waters’ Mannish Boy onder de titel I’m A Man. Qua geluid rafelig, maar je hoort ook dat Queen toen al een strak kwartet was.
Terug naar het debuutalbum zelf: Queen 1 laat horen dat de band in 1973 al klaar was voor het succes, alleen haar toekomstige publiek nog niet. Maar dat zou allemaal goedkomen.
