album
indie
The Bug Club

Rare Birds: Hour Of Song

BINGO
BINGO

Ik wilde beginnen met iets als ‘precies een jaar geleden waren ze nog het snoepje van de week’, maar dat zou The Bug Club geen recht doen. ‘Een hele snoepzak vol’ komt meer in de buurt, want met het Welshe garagepunktrio en hun output waren we wel een tijdje, eh, zoet.

Ze toerden zich suf, brachten na het amusante albumdebuut Green Dream In F# nog een liveplaat en wat singles uit, en nu ligt er alweer een quasi-conceptuele dubbelaar (!) met 47 tracks, waarvan de helft overigens bestaat uit korte stukjes tekst met als overkoepelende titel Burds Wurds. Denk daarbij aan zowel snedige wijsheden, poëzie, mini-hoorspelen als bondige kretologie, alles met vaag-ornithologische inslag, net als – soms – de liedjes: in het met vogelgeluiden opgetuigde titelnummer worden simpelweg de namen van zeldzame vogels opgesomd.

De rest van de plaat wordt gevuld met wat dat debuutalbum ook al zo soepeltjes tot een favoriet op de OOR-burelen maakte: poppy, stoïcijns voortbonkende lo-fi-retropunk met een hoofdrol voor de uitgestreken stemmen van Sam Willmett (tevens begaafd sologitarist) en bassiste Tilly Harris. Al gaat ditmaal gelukkig ook regelmatig de rem erop, wat leidt tot akoestische miniatuurtjes als het rootsy We Can’t All Play Saxophones, het prachtig uitgeklede Do It All Again en vooral het hartverwarmende, met sixtiesbloemetjes versierde Mister Do You Have The Time For Sittin? Goed dat ze dit doen (en hopelijk voortzetten), want qua melige garagepunk hebben ze hun punt inmiddels wel gemaakt.

deel dit artikel

Meer over:

The Bug Club
album
The Bug Club

On The Intricate Inner Workings Of The System

Ik weet niet meer wat het eerste liedje...
album
The Bug Club

On The Intricate Inner Workings Of The System

Ik weet niet meer wat het eerste liedje...
album
The Bug Club

Green Dream In F#

‘How many times can you say fuck in...
album
The Bug Club

Green Dream In F#

‘How many times can you say fuck in...

Meest gelezen

MEEST RECENT

INLOGGEN