36 Crazyfists zit echter al vanaf het begin bij de metalcore-golf die op dit moment de scene domineert. Na een eerste luisterbeurt komt de band ondanks die pionierspositie wel erg vertrouwd uit de hoek. Het is allemaal prima in orde, maar we hebben ook al Killswitch Engage, Bleeding Through en mijn persoonlijke favoriet Parkway Drive. Op naar de tweede luisterbeurt. Ook dan is dit nog steeds een aardig plaatje. Maar bij de derde kans: verdomd, dat Aurora kent toch wel een fijne drive, al is het begin wel heel erg schatplichtig aan Killswitch Engage. Als we het daar toch over hebben: met Elysium komt Howard Jones ook even langs, maar het is vooral het mosh-stuk op 1:59 dat tot blijdschap stemt. En dan valt ook ineens prijsstuk We Cannot Deny op. Een meeslepend epos, vol fraaie, in elkaar verweven vocalen. Let ook op het gitaarwerk, dat vol zit met subtiele, bijna onopvallende wendingen. Doe het dus rustig aan met deze plaat en prik vooral door de soms irritant lispelende zang heen. Want dan openbaart zich hier een waar groeibriljantje. PHILIPPUS ZANDSTRA