‘Take me back to the days, oh the days that used to be’, mijmeren The Deslondes in Take Me Back, het tweede nummer op Roll It Out. De zin is veelzeggend. Ze zijn hun tijd achteruit. Ze maken nieuwe muziek uit het verleden.

Ook de vierde plaat van de songschrijvende multi-instrumentalisten Sam Doores, Riley Downing, Dan Cutler, John James Tourville en Howe Pearson (hij vervangt de opgestapte Cameron Snyder) wordt weer gekenmerkt door een aangenaam soort ouderwetsheid. De losse en luie sound die The Deslondes in meer dan vijftien jaar tijd hebben ontwikkeld, is een afspiegeling van hun thuisstad New Orleans, een mengelmoes van klassieke country, folk, blues, r&b, swamppop, rockabilly en ja, zelfs een snuifje jazz.

Op Tourville na zingen de groepsleden beurtelings een liedje, net zoals The Band vroeger deed. Doores’ in gospelkoren geknede hobostem contrasteert fraai met Downings lijzige stoflongstrot. Dat The Deslondes en hun vaste producer Andrija Tokic alle verschillende stijlen keer op keer tot een coherent geheel weten te smeden, verdient bewondering. Roll It Out ademt de sfeer van een spontane singalong bij het kampvuur tijdens een zwoele zomernacht in de Big Easy.