ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Oberst nam de tien liedjes, plus zeven nieuwe, op met The Felice Brothers en liet ook zijn Monsters Of Folk-vriendjes Jim James en M. Ward langskomen in de studio. Maakten Gossamer Thin, Next Of Kin en Tachycardia door hun eenvoud Obersts immense eenzaamheid invoelbaar, nu haalt de nieuwe weelderigheid de angel er een beetje uit. De songs zijn stijlvol aangekleed, dat zeker, maar hun naaktheid was nou juist zo imponerend (dat klinkt vies, sorry – je snapt wat ik bedoel). Van het verse materiaal maken Too Late To Fixate met zijn gezellige accordeon en het simpele gitaarliedje Empty Hotel By The Sea de meeste indruk. Luisteren naar Obersts slimme verhalen gaat gewoon niet zo snel vervelen, ook al lopen ze over van spijt en zelfmedelijden. Het is de muziek die deze chronisch depressieve ziel in leven houdt, dus laten we er in godsnaam van genieten.