ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Zal je net zien: valt de dag erop de nieuwe Lushes op de mat. En blijkt dat Brooklynse duo, inmiddels twee albums onderweg, uitgerekend te kunnen wat bovenstaand rijtje namen ook kon: de boel kort en krachtig houden, maar ook opwindend, verrassend, grillig. En waar nodig donker en schurend, zoals in You Only Have, waarin juist weer het venijn van (de vroege) Sonic Youth en Swans doorklinkt. Voor de rest regeert op Service Industry vooral de wrijving tussen de stoïcijnse praatzang van James Ardery en de muzikale zoektochten die er voortdurend onder hangen, en die zo’n beetje laveren tussen onverbiddelijke noise – hoor die gitaar eens binnenstormen na twee minuten Auction! – en wriemelende motiefjes op dienende ritmes. Jammer dat de laatste tracks van de plaat vooral op dat laatste leunen, waardoor de nachtkaars toch weer in zicht komt. Maar een intrigerende plaat is dit dan allang. Ook tijdens niet-nostalgische buien.