Maar hoelang het ook duurt, de liefhebber weet dat een nieuwe plaat vrijwel altijd aan de verwachtingen zal voldoen. Op Shadows borduurt de band rustig verder op het bekende patroon: fraaie, met de juiste finesse gespeelde popliedjes die net zo goed op een TFC-album van pakweg vijftien jaar geleden hadden kunnen staan. Zonder al te grote schokkende wendingen of nieuwe inzichten. Wat dat betreft geldt de band al jaren als een soort van Schotse tegenhanger van onze, helaas ter ziele gegane, nationale trots Johan. Ook Shadows, dat voor de niet-liefhebber ongetwijfeld hier en daar teveel kabbelt, heeft weer z’n momenten . Zoals de ‘klassieke’ TFC-song Baby Lee, de licht bedwelmende sixtiespop (denk Byrds) van Shock And Awe en het luie Sweet Days Waiting. De ideale soundtrack voor een heerlijke, lome zomer. RAYMOND ROTTEVEEL