De titel zegt het al. Iets met cycli, iets met wedergeboorte. Banden doorsnijden, ze weer aanhalen. In de handen en vooral met de stem van Chelsea Wolfe levert die thematiek beslist genoeg moois op om je even onverhoeds als onverbiddelijk bij de keel te grijpen.
De stemming is hier weer wat rauwer en heftiger dan op de licht akoestisch getinte voorganger Birth Of Violence. De productie is hier bepaald opmerkelijk en zet de liedjes beslist in een schitterend duister licht. Producer David Sitek (ooit in TV On The Radio) en mixer Shawn Everett (gezegend met een nogal uiteenlopende klantenkring: The Killers, Slowdive, SZA) deden hun ding met het ruwe basismateriaal: verknippen, boetseren, openvouwen.
Dat levert een heel veelkleurige sound op. Soms terug te voeren op ‘gewone’ instrumenten en soms ook niet, soms heel druk, bombastisch en ritmisch en soms heel bezonken van toon. Mooi uitgespeelde tegenstellingen derhalve. Unseen World is de onverbiddelijke climax, weidser en epischer klinkend dan die drieënhalve minuut tijdsduur doen vermoeden, waarna je nog twee nummers hebt om weer wat rustiger terug te keren naar het begin van je cyclus. Geen wonder dat Chelsea Wolfe opnieuw op het affiche van Roadburn prijkt.