Geen Engelsman in New York, maar eentje in Haarlem. En niet zo maar een. Singer-songwriter Will Knox bracht al eerder muziek uit en sinds hij in Nederland woont, droeg hij in compositorisch opzicht bij aan liedjes van Duncan Laurence (Arcade, jawel), Son Mieux, Dotan en Ilse DeLange. Shedding + Blooming is het eerste ‘Nederlandse’ album van de Britse dertiger die muzikale verhalentellers als Leonard Cohen en Paul Simon tot zijn favorieten rekent.

Zelf ziet hij zijn teksten als ‘a journey of self-discovery’. Hij voorziet zijn woordreeksen van folk op akoestische basis. Knox is een muzikant die focust op het kleine, zoals de Nederlander Emil Landman en de Amerikaan Elliott Smith dat ook deden op hun eerste plaatwerk. Een lo-fi-liedje als …Blooming is fraai in zijn glorieuze eenvoud. Een van de attracties van dit album is het sfeervolle klarinetspel van Knox. Dat in de popmuziek niet zo gangbare blaasinstrument speelde ook een opvallende rol op de recente plaat van Eric Devries, de Nederlandse muzikant die eveneens niet groot uitpakt en evenals Knox toch scoort. Met Landman heeft Knox nog iets gemeen: reislust. Een van de twee opnames met omgevingsgeluiden is afkomstig uit de VS en toen hij die maakte, was Knox even – net als Sting ooit – een Englishman in New York.