Samen met Mark Ernestus zette Moritz von Oswald begin jaren negentig eigenhandig de Duitse techno in de steigers. Inmiddels bevinden beide zestigers zich in volkomen verschillende muzikale territoria. Ernestus ontwikkelde een voorkeur voor Afrikaanse ritmiek, terwijl Von Oswald het kunstzinnige muziekspectrum betrad en voor zijn nieuwe album doodleuk componisten als Edgard Varèse en György Ligeti noemt als inspiratie.
Op Silencio werkt de Duitse producer samen met het Vocalconsort Berlin, een zestienstemmig koor. Al zwevend in (de soms lange) beatloze composities verkennen ze gezamenlijk het grensgebied tussen machinale oscillatoren en de menselijke stem, waarbij je oren geregeld moeite hebben om het onderscheid te horen. Veel nummers hebben bovendien een Version, een alternatieve studioversie waarin de Duitse producer zijn knoppenkunsten ruim baan geeft. Het resultaat klinkt als een nachtelijke wandeling over de Lüneburger Heide: betoverend en rustgevend.