Zelden zal iemand met de grond gelijk gemaakt zijn met zo’n omfloerste en lieve stem als de aangesprokene in Monsters, een melancholiek nummer in Grandaddy-sfeer. Nee, Cooper en Kane zijn geen vrolijke Fritsen, wel een duo dat subtiele links legt naar Sigur Rós, D.A.F. en Beach Boys. Dat laatste gebeurt onverwacht in het nerveuze Robophobia. Variatie is troef bij Cooper en Kane. Markant voorbeeld van de open blik van deze president is Graves And The Infinite Arm, dat is opgetrokken uit brokken avantgarde, kabbelfolk en al dan niet gotische wave. Sleep Well heeft diepgang en is een cd die onder meer fans van The Postal Service en The Notwist zal plezieren. Kleine nachtmuziek. Grootse plaat. RENÉ MEGENS