De echo’s van Vangelis, Giorgio Moroder en Franse filterhouse klinken overal door. Lindstrøm geeft er weliswaar een eigen draai aan en toont zich wederom een begenadigd producer, maar toch levert zoveel eenvoud in eerste instantie teleurstelling op. In L?mm-?l-??r laat de Noor neodisco, trance en filterhouse naadloos in elkaar overvloeien. Klopt productioneel als een bus, maar emotioneel doet het nummer weinig. Dat geldt voor meer materiaal op Smalhans. Alleen opener Rà-àkõ-st en afsluiter V?-fl?-r zinderen van spanning, omdat Lindstrøm daar net iets verder durft te gaan. Teleurstellend. THEO PLOEG