Waar een beetje recensent zich liever herhaaldelijk met een ijspriem in beide gehoorgangen steekt dan naar Ed Sheeran te luisteren, daar zijn we best te verleiden tot het beluisteren van een album van Eds vriend Passenger. Michael David Rosenberg, zoals deze Britse singer-songwriter echt heet, heeft zichzelf fraai ontwikkeld sinds zijn doorbraak en brengt nu vrijwel ieder jaar een prima plaat vol fijne liedjes uit.

Songs For The Drunk And The Broken Hearted werd opgenomen na een vervelende relatiebreuk. Dan denk je wellicht meteen dat Rosenberg hier een potje gaat janken, maar dat valt gelukkig reuze mee. Ondanks de vele clichéteksten over hartenpijn, onzekerheid en pas-weten-wat-je-hebt-wanneer-je-het-kwijt-bent hebben de meeste liedjes op dit album een lekker tempo en een opbeurende toon. De grootste vooruitgang zit ‘m bij Passenger in de zang. Ooit klonk hij als een poppy Sheeran-kopietje. Vandaag de dag zingt hij meer als een folkzanger en doet zijn fluisterstem me vaak denken aan de breed geliefde William Fitzsimmons. De muzikale omlijsting is misschien wat saai, met veel akoestische gitaar en hier en daar een aanvullend viooltje of blazertje. Maar wie smelt voor gevoelige kerels met dikke Britse accenten komt bij Passenger prima aan zijn trekken.

Songs For The Drunk And The Broken Hearted verschijnt op 8 januari. Lees hier ons interview met Passenger.