Hoe ziet de wereld na SOPHIE eruit? Of, beter gezegd, hoe klínkt de wereld na SOPHIE? Hoewel de vroegtijdige dood van de Schotse sterproducer in 2021 een groot gat sloeg in de wereld van de avant-gardistische pop en elektronische muziek is haar typische bubblegum bass-geluid en beeldtaal steeds meer de mainstream binnengesijpeld.

Denk aan versnelde audiofragmenten gemonteerd onder korte video’s op TikTok of Instagram die het stemgeluid van een zanger tot heliumhoogte kunnen transformeren – of hoe zelfs de allerbraafste popsterren tegenwoordig een edgy hyperpopmetamorfose ondergaan om ook hun internetfähige fans aan te spreken.

Zes jaar nadat SOPHIE met Oil Of Every Pearl’s Un-Insides uit de anonimiteit stapte, verschijnt haar postume titelloze album. Naar verluidt was dit popalbum bijna af toen de Schotse door een ongeluk in Griekenland om het leven kwam. SOPHIE lijkt daarom een goede weerspiegeling van haar produceertalent. Trotse teksten als ‘I’m doing it my way’ (Live In My Truth, met BC Kingdom en LIZ) worden vergezeld door klanken die het midden houden tussen een optrekkende achtbaan en poppende zeepbellen, ondersteund door metaalachtige beats die qua geluid zo elastisch zijn als kauwgom.

SOPHIE’s broer Benny Long, met wie ze eerder samenwerkte en die het grootste deel van dit album finetunede, maakte van SOPHIE een lappendeken van popsingles, teruggevonden tracks en onuitgebrachte nummers uit haar populaire dj-sets. Clubtracks als de samenwerkingen met Nina Kraviz en Juliana Huxtable (Plunging Asymptote en One More Time) en interludes als het nerveus doordenderende Gallop (met SOPHIE’s partner Evita Manji) zijn veruit de beste van het album.

In Exhilarate en het met synths verzadigde My Forever haalt Benny Long de angel uit het nummer dat SOPHIE tijdens haar HEAV3N-livestream speelde. Maar zelfs na haar dood blijft de veel te jong overleden producer fascineren.