Heerlijke twijfelaar, die 45-jarige Rateliff. Zingen over zijn strijd met angst, tegen onzekerheid en het dealen met verlies, ik ken weinig zangers met zo’n karaktervolle rauwe, maar bij vlagen ook machtig mooi en warm klinkende stemmen die dat zo geloofwaardig kunnen.
Dit album maakte hij wederom met zijn grote, veelgeprezen band The Night Sweats, het zevenkoppige gezelschap dat hier in slechts een paar tracks alle registers open mag trekken om het geheel als een soort Southern Soul-revue meets E Street Band te laten klinken. Belangrijker hier is de samenwerking die Rateliff aanging met producer/songwriter Brad Cook (Bon Iver, Kevin Morby). Die moedigde hem aan nog meer het eigen verhaal te vertellen in songs over zijn getroebleerde zelfbeeld en nog dieper in zijn ziel te kijken waar het songs over liefde en hoop aangaat.
Dat lukt voorbeeldig in het klein gehouden Center Of Me, maar ook in de uitbundiger klinkende stukken Time Make Fools Of Us All en Get Used To The Night. Dit in Sonic Ranch (net buiten El Paso in Texas) gemaakte album is een logische volgende stap in zijn carrière. Nu nog wat meer zelfvertrouwen, zodat hij niet meer ‘tell me I’m a good man’ hoeft te smeken. South Of Here is een album dat Rateliff later een logische opvolger kan maken van singer-songwriters als Bruce Springsteen, Bob Dylan en Steve Earle. Een blanke Americana-versie van soulzanger Wilson Pickett is hij soms al.
