ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Echt dansbaar is ’t hier niet. Brute bas-stoten, gemuteerde garagebeats en vage noties van een dubritme zijn de handvaten die Actress ons reikt. Wie misgrijpt, valt in een echoput vol uit de maat springende beats en bliepjes. Maar eenmaal in de groove voert Actress je mee naar dezelfde hoogten als Zomby en Rustie, partners in wat wel ‘wonky’ wordt genoemd. Met de w van wiebelende wobbelbassen. Splazsh is geïnspireerd door boeken over Francis Bacon en Claude Monet, bezoekjes aan het Centre Pompidou en een groeiende fascinatie voor binaire codes en numerieke systemen, onthult de Brit ergens op een blog. Het resultaat is ‘quite brutalistic’, voegt hij er met gevoel voor understatement aan toe.