Vooruitgesnelde single Start The Party deed al het ergste vermoeden. En inderdaad: The Blackout is de weg kwijt. De Welshmen hadden blijkbaar weinig inspiratie en maakten een album over feesten. En u weet, schreeuwende mannen die teksten als ‘Start the party, call everybody / Rock the party, let’s get it . . .

Het probleem van een party record is dat ieder ‘serieus’ liedje dat er tussendoor komt nogal misplaatst voelt. Zo komen het zouteloze Keep Singing en ballad You volledig uit de lucht vallen tussen nummers over het aanzetten van je radio (Radio) en het vergeten van al je zorgen en lekker feesten (Take Away The Misery, overigens een van de weinige hoogtepunten). Ook jammer: de twee frontmannen onderscheiden zich veel minder van elkaar dan op voorgaande albums. The Blackout is eenheidsworst geworden. Doodzonde.