Sowieso lijkt de stem van Alfaro wel wat op die van Tim McIlrath, maar het zijn vooral de geweldige melodische punknummers die de vergelijking oproepen. Daarbij moet worden aangetekend dat Atlas Losing Grip ver blijft van de wel erg poppy uitstapjes zoals we die kennen van de laatste Rise Against-platen. Nu nog die gitaarsolo’s een beetje inperken, de nummers wat compacter maken en we hebben het niet meer over Satanic Surfers, Millencolin of Rise Against. Goed?