album
indie

Personal Trainer

Still Willing

BELLA UNION/PIAS

Hoe volg je een debuutalbum op van het kaliber Big Love Blanket, een plaat met ‘tien extreem goede liedjes’ (althans, zo ging ie de OOR-boeken in) die in 2022 eigenlijk nét te laat uitkwam om bovenaan onze eindejaarslijst te eindigen? Simpel: met nog zo’n plaat. Die je dan wél op tijd uitbrengt.

Tot in december de prijzen definitief worden verdeeld, zeggen we er dit over: Willem Smit, zanger en creatief brein van Personal Trainer, is het type briljante geest dat in één song net zoveel ideeën stopt als een minder getalenteerde pendant over een heel album uitsmeert. En let wel, dat zijn ook nog goeie ideeën. Ideeën die werken, die passen, die resoneren. En die, vooral, verbazen.

Neem meteen al de gewaagde plaatopener Upper Ferntree Gully. Bijna acht minuten lang op verkenningstocht langs genres (van indiepop tot noiserock tot zelfs metal!), maatsoorten, emoties en klankkleuren. En toch geloof je ‘t. Meteen daarna, in I Can Be Your Personal Trainer, nemen ze je opnieuw op sleeptouw, door te laten horen hoe je een misschien wel iets te melig wiegend shuffletje alsnog redt door er een prachtig theatrale climax aan vast te plakken (in New Bad Feeling doen ze ’t opnieuw, via een tempoversnelling, en dan crescendo richting een ontlading die lekker pesterig uitblijft).

Tussen alle inventiviteit blijven ze overigens wel de kern bewaken: op tijd een banger inzetten (de single Round), stoeien met funky, transparante indiepop vol zonneschijn en koortjes (Cyan, Intangible), soms even de meters in het rood jagen (You Better Start Scrubbing), om dan weer terug te keren naar iets kleins in de geest van Pavement (een geest die sowieso rondwaart in het universum van Smit), zoals het lichtelijk uit het lood hangende gitaarvlechtwerkje Still Willing.

Zeiden we ‘kern’? Misschien zit die kern wel helemaal niet in de muziek zelf, zo beseffen we bij het fraai reflectieve slotstuk What Am I Supposed To Say About The People And Their Ways?, dat na twee minuten plots van licht naar stikdonker (en zwaar en gruizig en vervormd) gaat, en weer terug. Nee, de kern, dat is Willem Smit, voor wie Personal Trainer inmiddels een muzikaal vehikel is waarmee hij alle kanten op kan. Waarbij de kern van Smit zélf in zijn onvolprezen songschrijverschap zit. ‘Tien extreem goede liedjes’, ze doen het gewoon wéér.

Deel dit artikel

Meest gelezen artikelen

Come Ahead
album
Primal Scream

Come Ahead

‘Oh Lord’, zingt het omnipresente koor op openingstrack Ready To Go Home, al voordat frontman Bobby Gillespie ook maar een ...
Comic Trip
album
Sylvie Kreusch

Comic Trip

Wie deze sensuele Vlaamse de laatste jaren niet over een podium zag glijden, heeft geen – of de verkeerde – ...
Docu toont Paul Simon als pragmaticus die vaart op intuïtie
film

Docu toont Paul Simon als pragmaticus die vaart op intuïtie

Merkwaardig geval: In Restless Dreams: The Music Of Paul Simon is een docu van drie-en-een-half uur (!) waarin hele stukken ...

Recensie: Personal Trainer - Still Willing