Een acquired taste dus, deze Zola Jesus, die al eerder een album (The Spoils, 2009) en enkele EP’s uitbracht en ook prominent te horen was op de debuutplaat van Former Ghosts, het old school-postpunkproject van Xiu Xiu-voorman Jamie Stewart. Enfin, de muzikale coördinaten zullen duidelijk zijn, al moet wel gezegd dat Stridulum II – ondanks die opera-achtergrond – ver uit de buurt blijft van narigheid als ‘gothic rock’. Nee, Stridulum II bevat vooral ouderwetse vleermuizenmuziek vol pompeuze elektronica. En daar komt verder niet zo gek veel variatie bij kijken: alle songs zijn traag, donker en spookachtig, waarbij de galmstem van Nika Roza nadrukkelijk de toon zet. Pas na stevig doorluisteren tekenen zich ook nog wat memorabele melodieën af (in Night, I Can’t Stand en Sea Talk), maar daar blijft het bij, qua groeipotentie. Om maar te zeggen: Fever Ray – voor wie Zola Jesus ooit het voorprogramma deed – heeft nog niets te vrezen. ERIK VAN DEN BERG