ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Associaties te over dus, maar uiteindelijk is Ought toch vooral van nú en in die context nog eens bijzonder eigenzinnig ook, op het stekelige af. Sun Coming Down is wat dat betreft ontoegankelijker dan het debuut, dat eigenlijk al bij eerste beluistering indruk maakte. Maar even door de taaie schil heen bijten levert alsnog een hoop fraais op, waarbij vooral opvalt hoe losjes en schijnbaar vanzelfsprekend er gemusiceerd wordt. Dit is hoogdrempelige indierock, zeker, maar de toon blijft speels en intuïtief, zelfs als men bijvoorbeeld een potje jagende Sonic Youth-noise inzet of, in het lange Beautiful Blue Sky, op zoek gaat naar de schoonheid in drammerige monotonie, waarbij Darcy ons op bijna theatrale wijze bij de les houdt. Om twee nummers verderop (On The Line) nog even de Lou Reed in zichzelf te ontdekken. Nee, nieuw is het niet wat Ought doet. Wel verdomd spannend.