Onmiskenbaar het wonderkind van de Nederpop: zingen, gitaarspelen, pianospelen, drummen, liedjes schrijven en produceren – hij kan het allemaal. En waar alleskunners meestal bleekneusjes of muurbloempjes zijn is hij ook nog eens een flamboyante podiumpersoonlijkheid die in interviews ook niet om opvallende quotes verlegen zit. Het enige wat er bij Jett Rebel nog aan ontbreekt zijn hits. Bij zijn concerten klinken Louise en Tonight natuurlijk bekend in de oren, maar bij drie albums in de afgelopen twaalf maanden dringt zich onwillekeurig de gedachte op dat zijn enorme productie het rijpen van het songmateriaal wel eens in de weg zit. Voor wat dat waard is, want dat hij zonder hits zulke indrukwekkende optredens en zo’n sterk album weet neer te zetten, getuigt van een betoverend talent. Aan ear candy namelijk geen gebrek op Super Pop, een album vol virtuoos in elkaar gestoken popminiatuurtjes waarbij de liefhebbers van The Beach Boys, Queen, 10cc, Paul McCartney & Wings en Mika hun vingers af zullen likken. In razend tempo wisselen de adembenemende koortjes, verbluffende tempowisselingen en verrassende klankbeelden elkaar af. Better Off Together, High School Reunion, All The Way, Stop Playing With My Heart, Can’t Live Without You en Sissy Finally Moved To The City – het zijn allemaal heerlijke popliedjes met precies de juiste seventies feel. Bijna alle beloften die Jett Rebel zijn toegedicht, lost hij met Super Pop in. Bijna, want ons tot tranen toe beroeren of schouder aan schouder refreinen laten meezingen doet hij later nog wel een keer. Zelfs bij Super Pop moet er immers iets te wensen overblijven. Maar wat een plaat.