Altijd goed om een oude OOR-bekende als Midas Treub in de kolommen terug te zien. De in Zutphen geboren singer-songwriter werd bekend met de – ik citeer – ‘maniakale hak-op-de-takrockband’ The Fudge en werd snel na zijn aankondiging om solo te gaan gepromoveerd tot een van de OOR Talents in de Popronde van 2015.
Op zijn derde soloplaat Sweet Perfume is duidelijk te merken dat Treub zijn sporen in het Nederlandse muzieklandschap heeft verdiend, als frontman én als liedjesschrijver. Nummers die in elkaar steken als een stevig bouwwerk en die bovendien bomvol meezing- en hoofdwiegrefreinen zitten. I’m Not Coming Back bijvoorbeeld, een popsong als een ferme handdruk tussen country en elementen uit de jaren zestig en zeventig. De grote stad is definitief ingeruild voor zijn geboortestad aan de IJssel, zingt Treub als een westernheld voor wie het grote avontuur nog moet komen. ‘I told my baby not to cry, this was no goodbye.’ Ook terug bij zijn roots vindt hij volop inspiratie, zoals in Dynamite, met stevige, bijna psychedelische gitaarriffs. Met A.I. en A Lilly neemt Sweet Perfume te veel gas terug, maar op de titelsong hervindt Treub zijn vertrouwde route. Fijne plaat, waarop je de lentezon tussen de regels door hoort schijnen.
