Er ligt een berg fraai koper bij het oud vuil op straat – kent u die uitdrukking? Dat zou Dominee Gremdaat ons vragen nadat ook hij dit nieuwe album van Jungle By Night beluisterd had. De inmiddels vijftien jaar vrijuit musicerende, tot zevental uitgedunde Amsterdamse formatie heeft opnieuw een grote metamorfose ondergaan.
Jungle By Night 3.0 gaat vooral nog met veel synths op pad, bijgestaan door drums, bas, gitaar, percussie en soms ook nog een trompet en trombone. De sound waarin aan Fela Kuti ontleende Afrobeats en van rijke kopersecties aaneengeregen instrumentale muziek de boventoon voerden, lijkt definitief voorbij. Al eerder werd er geflirt met analoge dance, krautrock en funk, op Synergy gaan alle remmen los. Vrijheid blijheid, and now for something completely different, muziek maken in het moment. Met bijdragen van (vocale) gasten die de band voor velen bij vlagen onherkenbaar zullen maken: Spinvis, Sef, Pitou, Meral Polat en zowaar twee keer Merol. Het gevolg: een aantal leuke tracks op iets wat smaakt als een weinig coherent verzamelalbum van een band die zich, juist dankzij die voor henzelf ongetwijfeld bevrijdende samenwerkingsverbanden, minder onderscheidt dan voorheen.