Funeral For A Friend brak in 2003 door met debuutplaat Casually Dressed & Deep In Conversation. In de periode rond de release viel overal te lezen dat de band uit Wales zijn naam had ontleend aan een nummer van posthardcore-collega Planes Mistaken For Stars. Met die vermelding verschafte de groep . . .
ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Staat meteen een stuk interessanter. En plots hebben de songs ook meer inhoud. De grote productie van Gil Norton (Foo Fighters, Feeder, Pixies) verklapt meteen welke richting het album opgaat. Het volwassen geworden Funeral For A Friend denkt graag ruim. Van het tekstuele zeethema tot de arrangementen en het pompeuze tweeluik All Hands On Deck. En dan mag het kennelijk ook meteen cheesy, zoals in opener Into Oblivion (Reunion). Nee, liever horen we dan single The Great Wide Open, die met zijn poppy zanglijnen en a capella koorgeschreeuw lijkt op een mix van Jimmy Eat World en Alexisonfire. Of sterker nog: Out Of Reach, de enige échte rocksong die de plaat rijk is. Overboord zetten graag, die stadionbenadering, en terug naar af. WOUTER DIELESEN