‘I’m gonna vomit all over my face.’ Ik heb minder memorabele openingszinnen gehoord. Dat dit soort teksten in bepaalde kringen als schokkend wordt ervaren is leuke bijvangst, maar niet het hoofddoel. Eerst en vooral viert Cumgirl8 de eigen vrouwelijkheid, en wel door zich nadrukkelijk af te zetten tegen het door mannen geschapen vrouwbeeld dat in grote delen van de samenleving bestaat.

In die zin kun je de groep in de riot grrrl-traditie plaatsen. Het Windows 95-artwork is geen toeval; dat was de belangrijkste uitvinding in de piekjaren van Bikini Kill, Sleater-Kinney en Chicks On Speed. In feite verkondigt Cumgirl8 een halve eeuw na The Slits nog steeds dezelfde boodschap. Ze doen dat alleen met zoveel plezier dat je haast zou vergeten hoe droevig dat eigenlijk is. De bandbio bevat een uitgebreide lijst met inspiratiebronnen, die loopt van vroege postpunk en elektronica via electroclash en de rafelige kant van hyperpop naar algemene excentriekelingen als Björk en Siouxsie. The Sisters Of Mercy staan er dan weer niet tussen, terwijl Mercy duidelijk geënt is op Marian. Heerlijk zoekplaatje – ook dat is The 8th Cumming.