album
pop

Nathaniel Rateliff

The Future

STAX/VIRGIN

Het album begint met de titelsong. Bij de eerste regels wordt je echter direct het verleden in gekatapulteerd. Even denk je, dankzij dat nasale stemgeluid en die staccato manier van zingen, te maken te hebben met Bob Dylan anno 1976. De verwarring is van korte duur. Dit is toch echt het derde album van Nathaniel Rateliff en zijn band The Night Sweats.

Met die blazersrijke begeleiders is de singer-songwriter vaak stukken uitbundiger dan solo. Toch lijkt hij hier nog met wat naweeën opgescheept te zitten waarmee hij net voor de lockdown – tijdens het proces richting zijn laatste soloalbum And It’s Still Alright – te maken kreeg. Zijn vriend en producer Richard Swift overleed en zijn vrouw ging er ook nog eens vandoor. Op afsluiter Love Don’t na mist The Future de momenten van euforie om hele stadions mee op zijn kop te zetten. Daar wordt dit album eerlijk gezegd niet slechter van, want wat een geweldige songwriter blijft die Rateliff. Zeker als hij soulvol uitpakt alsof hij een mannelijke reïncarnatie van Nina Simone is, zoals in het prachtige Love Me Till I’m Gone. Het album werd geproduceerd door Bradley Cook (Bon Iver, The War On Drugs) en hetzelfde team waarmee dat laatste soloalbum na de dood van Swift werd afgemaakt. Daarin slaagden ze voorbeeldig, mede omdat de scheiding tussen Rateliff solo en Rateliff als soulguy-met-band verder vervaagt.

Deel dit artikel

Meest gelezen artikelen

Muse demonstreert gebakken lucht op het Malieveld
concert

Muse demonstreert gebakken lucht op het Malieveld

Kunst hoeft niet per se iets te betekenen om mooi te zijn. Zo vind ik het werk van Mark Rothko ...
Peter Gabriel kijkt moedig vooruit in Ziggo Dome
concert

Peter Gabriel kijkt moedig vooruit in Ziggo Dome

Het contrast op de vierkante kilometer kan haast niet groter zijn. Terwijl Harry Styles (29) drie dagen lang de ArenA ...
De nieuwe OOR is uit! Bestel 'm nu in onze shop
OOR-shop

De nieuwe OOR is uit! Bestel ‘m nu in onze shop

Bestel de nieuwe OOR, met Queens Of The Stone Age, Christine And The Queens, Noel Gallagher, Altın Gün, Brutus & ...

Recensie: Nathaniel Rateliff - The Future (album) | OOR