Het laatste black midi-album Hellfire (2022) heette blijkbaar niet voor niets zo. Het volstrekt onnavolgbare, deels bijna onbeluisterbare maar altijd intrigerende Britse trio is uit elkaar gevallen. Toch verstrikt geraakt in hun eigen wirwar van ideeën? Zanger/gitarist Geordie Greep (25) nam dit solodebuut op in Londen en São Paulo, en gebruikte daarvoor zo’n dertig muzikanten.

The New Sound klinkt zowaar wat toegankelijker dan black midi, al zijn we eigenlijk meteen alweer doodmoe na de complexe en hyperenergieke mix van conservatoriumjazzrock en Zappiaans gefreak in plaatopener Blues. Maar het wordt rustiger aan de oren, want er is wel degelijk wat veranderd. Greep heeft de rock grotendeels ingewisseld voor een soort croonerpop en gebruikt daarvoor veel cocktailjazz-achtige muziek en blazers. Uiteraard zitten de meeste songs nog steeds vol hectische breaks en verschillende secties, maar je jaagt er toch een stuk minder mensen mee de gordijnen in.

In Greeps wereld is Holy Holy waarschijnlijk een laagdrempelige popsong, maar het is een huzarenstukje waarin alle ideeën van het album mooi samenkomen. The New Sound lijkt een conceptalbum over een Patrick Bateman-achtig figuur in een poenerige wereld vol glamour, die langzaam aan het doordraaien is. Greep is gek op dat soort naargeestige karakterstudies. In het twaalf minuten lange The Magician gaan alle musical- en operasluizen open en het afsluitende If You Are But A Dream is zowaar een vrij normale ballad. Dat Geordie Greep een geniale muzikant is, wisten we al. Op The New Sound staat ook nog eens muziek die een relatief groot publiek zou kunnen waarderen.