Tikte voorganger The Final Frontier al bijna de tachtig minuten aan, The Book Of Souls telt een dikke anderhalf uur. Meer nog dan op andere platen komt de band zeer ambities over, met epossen als The Red And The Black en The Book Of Souls, die respectievelijk dertien en tien minuten klokken. Daartegenover staan krakers als Dead Or Glory en Speed Of Light, waarin Iron Maiden zijn ouderwetse NWOBHM-standaard moeiteloos haalt. In Shadows Of The Valley komt zelfs nog een knipoog voorbij naar Wasted Years. Afsluiter Empire Of The Clouds (samen met If Eternity Should Fail het eerste nummer dat Dickinson schreef sinds 1984) is met zijn achttien minuten, piano en strijkers de belichaming van de vernieuwingsdrang die Iron Maiden nog steeds heeft. En dat is na veertig jaar niet alleen opmerkelijk, maar ook zeer bewonderenswaardig.