Pas jaren na hun huwelijk zou de zangeres zich ontwikkelen tot funkpionier- en fenomeen, maar Miles probeerde al eerder een ster van haar te maken. In de lente van 1969 dook hij als producer met Betty de studio in. Dat er opnames van deze sessies bestonden, vermoedde men al langer, maar na krap vijftig jaar had niemand verwacht ze ooit te horen. Ze lagen waarschijnlijk om juridische redenen in een kluis of waren het uitbrengen simpelweg niet waard, dachten we. Grote verrassing dus dat reissuelabel Light In The Attic vanuit het niets The Columbia Years 1968-1969 uitbracht, waarop de opnames van deze legendarische sessies voor het eerst het daglicht zien. En nog verrassender: hoewel het slechts een aantal demotracks betreft, stelt dit materiaal niet teleur. Miles wapende Betty met een band waar iedere jazzliefhebber diep voor buigt. Zo horen we hier o.a. Wayne Shorter, Herbie Hancock, John McLaughlin en Larry Young aan het werk. Stuk voor stuk fenomenale muzikanten, die gewoon niet kunnen spelen zonder dat de vonken er als een malle vanaf spatten. Betty zelf klinkt hier, en dan vooral op openingsnummer Hangin’ Out, ook al indrukwekkend. Ze is cool en krachtig, doodserieus en verleidelijk speels tegelijkertijd. Een jongere versie van de powervrouw die ze uiteindelijk zonder Miles zou worden. Prachtig hoe deze plaat ook een glimp geeft van de interactie tussen deze twee helden. Zo horen we hoe manlief zijn vrouw voorafgaand aan Politician Man instructies geeft. ‘Sing it just like that, with the gum in your mouth and all’, sist die slangenstem. Kippenvel! En zoals we van Light In The Attic gewend zijn, is deze release ook weer prachtig verpakt en voorzien van de nodige achtergrondinfo, exclusieve interviews en beeldmateriaal. Reissue van het jaar.