Brand New is de volgende: after all, 750.000 emokids can’t be wrong. Eerste indruk: niet bepaald brandnieuw, wel goed gedaan. Jesus en Limousine bouwen middels lieflijke pingelpartijen op naar dramatische uitbarstingen met grote gebaren. Eerst huilen, dan tegen de muur slaan, dat werk. Verder ook veel poppy spul, met Millstone als absolute uitschieter. Fraaie samenzang, spannende opbouw en wederom veel theater (‘I was the glue that kept my friends together / Now we don’t talk and go out’). Een stap verder gaat Degausser, met een high school-koor dat de zanger overschreeuwt. U snapt de symboliek. Met Luca zelfs een finale van Donnie Darko-proporties. Mooi gedaan, maar wat een Weltschmerz. Te vaak beklijft het gevoel dat het allemaal toch niet zó erg kan zijn. Dat je wil zeggen: ‘dude, pak een biertje en ga even zitten.’ Met een leeftijdsgrens van 21 jaar in de VS om aan de Heineken te gaan kun je beter zeggen: een colaatje. Hé, hebben we daar de reden te pakken dat dit spul in ons koninkrijk niet aanslaat? PHILIPPUS ZANDSTRA