Het is inmiddels dertig jaar geleden dat Greg Graffin, Brett Gurewitz en Jay Bentley een punkbandje begonnen. Of eigenlijk 31 jaar, want Bad Religion bestaat sinds 1979. Toch is 2010 gekozen om het dertigjarig bestaan te vieren. Eerder dit jaar kregen de fans een gratis cadeautje in de vorm van . . .

Of er veel veranderd is in al die jaren? Nou nee. Afgezien van een terugtrekkende haargrens dan. En toch is The Dissent Of Man in meerdere opzichten een verrassend album. Natuurlijk, de plaat staat vol met de kenmerkende Bad Religion-sound: felle punkrock met mooie samenzang. Vaak geïmiteerd, zelden geëvenaard. Luister naar opener The Day The Earth Stalled en je weet weer waarom je zo van punkrock houdt. De verrassing zit ‘m in een aantal andere nummers. Zoals het prachtig sfeervolle Won’t Somebody – eerder uitgebracht als akoestisch nummer – waarin Graffin op de filosofische toer gaat: ‘Won’t somebody please come up with something, cause Jesus just don’t seem to be impartially working / And all of the rest are really down in the ratings, while everyone is right here waiting.’ Kippenvelmomentje. Sowieso zijn liedjessmeden Graffin en Gurewitz in grootse vorm. Turn Your Back On Me en Meeting Of The Minds behoren tot de betere Bad Religion-nummers van de laatste tien jaar. Zelfs wanneer de band op z’n radiovriendelijkst klinkt – zoals in The Devil In Stiches – is het genieten geblazen. The Dissent Of Man is een album zoals je dat mag verwachten van een band die al drie decennia een voortrekkersrol vervult. Afwisselend genoeg om spannend te blijven en toch vol met punkrockanthems om de fans tevreden te houden. Hoe ouder, hoe wijzer.