Oftewel: zó veel dikke vette kapsones, dik vet charisma en dikke vette knipogen dat het niet zo heel erg is dat de muziek zelf er weer erg magertjes vanaf komt. Net als al zijn eerdere albums is dit een plaat van singles, ongeschikt om in zijn geheel te beluisteren. Dan stuit je namelijk al snel op tenenkrommende nummers als Mixed Signals, geschreven door Killers-frontman Brandon Flowers. Snel skippen die filler, om te kunnen smullen van Bruce Lee, Motherfucker en Party Like A Russian – het type feestnummer waarin Williams op zijn best is; gek, plat en (onbedoeld) wat beledigend. Daarnaast bevat The Heavy Entertainment Show ook weer een aantal typische Williams-ballads. Vooral David’s Song – een ode aan zijn pas overleden mentor en manager David Enthoven – is fraai, hoewel de schoonheid van een Feel of Angels ver uit zicht blijft.