Bij Inter City-125 moest ik denken aan Close Encounters Of The Third Kind, waarin de hoofdrolspeler met een kleurensynthesizer en vijf tonen aliens uit hun ruimteschip probeert te lokken. Elders trillen, zoemen en bulderen de machines op ongewone tempi en is de clubganger danig in verwarring. Maar wat een rijkdom aan ideeën, wat een tomeloze energie en wat een verslavend album. Een storm van synthesizers die aanzwelt tot orkaankracht en dansvloeren verandert in rampgebieden. Maar wel een rampgebied vol blije en verbijsterde gezichten. Elders fuseer je krautrock met folk en machines, telkens is het resultaat verbluffend. Man, je liet ons lang wachten, maar ondertussen maakte je stiekem een meesterwerk. RENÉ PASSET