De zeven EP’s die de band uitbracht, inclusief het recente Cokie The Clown, zijn aangevuld met wat nummers van compilaties en twee niet eerder uitgebrachte songs. Eén daarvan is I Wanna Be An Alcoholic, een dertig seconden durend tussendoortje waar de band drie jaar geleden al een clip van opnam – zo ‘niet eerder uitgebracht’ is het dus ook weer niet. The Longest EP geeft wel een mooi beeld van 23 jaar NoFX: rauwe punkrock, reggaepunk en zelfs een akoestisch nummer, het staat er allemaal op. Godsamme, eigenlijk is dit best een goede band. De immer chagrijnige stem van Fat Mike, de simpele maar doeltreffende teksten (‘If you believe in God… well, you’re wrong’) en de recalcitrante houding tegenover, eh, álles maken NoFX een unieke band. Grappig om te zien ook hoeveel publieksfavorieten niet van reguliere albums komen: Kill All The White Man, You’re Wrong en natuurlijk The Longest Line, ze komen allemaal van een EP.