Geweldig vormgegeven met gierende gitaren en gillende keukenmeiden. Je moet er vatbaar voor zijn en ook een beetje tegen kunnen, die hoge uithalen van Carrie, Corin en Janet. Maar dan valt er ook wat te genieten (productie: Dave Fridmann!). Sleater-Kinney heeft zich door de jaren heen ontwikkeld als een lekker alternatief en noisy basloos gitaartrio met ballen, humor, lef en steeds meer eigen smoel. Soms doet dat nog denken aan een overspannen PJ Harvey die bij Hole is gaan spelen. Ook is de geest van Sonic Youth soms bijna tastbaar dichtbij. Maar meestal zijn het moderne meiden met eigen cynische gedachten, weirde solo’s (met Jimi Hendrix als inspiratiebron) en steeds knappere songs. Afsluiter Night Light, met een bijna folkachtige zanglijn, is daar het fraaiste voorbeeld van. WILLEM JONGENEELEN