Waar hun eerdere, dicht bij huis gehouden liedjes achter een Drentse keukentafel ontstonden, verwerken de mannen nu indrukken van New York City tot Chicago tot Texas. Niet alles handelt daar specifiek over, want de liedjes over afscheid nemen en hartverscheurende liefdes die toch ophouden te bestaan, hadden overal op de wereld geschreven kunnen worden. Dat There And Back toch naar Tucson, Arizona ruikt, heeft te maken met de keuze van het instrumentarium (Spaanse gitaren, dobro ’s, mandolines en steelgitaren) en de aanwezigheid van John Convertino en Joey Burns (Calexico) als ritmetandem in hun studio aldaar. Soms horen we een strijkorkest even aanzetten en een paar keer gaat het paard van de broers in galop, maar in tegenstelling tot de iets positievere, meer Beatlesque voorganger is dit vooral weer een ingetogen akoestisch album van twee mannen wier stemmen matchen als die van Garfunkel & Garfunkel. En in het stiekem uit de sixties weggelopen hoogtepunt The Book That Can’t Be Read lijkt het wel alsof The Mamas & The Papas voor één keer in zee gingen met The Jayhawks.