Minder geslaagd zijn de garage-achtige rock & rollnummers. Blood Is Thicker en Rhythm Revue bijvoorbeeld, waarop de vier uit Exeter ineens als een heel doorsnee bandje klinken. Zonde, want het zorgt voor zeker vier skipmomenten op dit album. Blijven er zeven nummers over. Samen goed voor een dik kwartier ouderwetse hardcorepunk. Dat is natuurlijk wat weinig, maar het is net als met punk op Lowlands: iets is beter dan niets.