Waar hebben we dat eerder gehoord? Zelfs het artwork doet aan My Chemical Romance denken. Het is echter niet het gebrek aan originaliteit dat I Am Ghost de das om doet. Muzikaal zit Those We Leave Behind namelijk goed in elkaar en de afwisseling van screamo en cleane refreinen werkt ook wel. Het zijn de onwaarschijnlijk kinderlijke teksten die deze plaat tot een irritant lange zit maken. Hussel woorden als blood, death, pain en cry in willekeurige volgorde door elkaar en je hebt negen van de tien I Am Ghost-nummers. Kleffe dramatiek, goedkoop sentiment. Zodra de band verder kijkt dan hun leren broeken strak zitten (Smile Of A Jesus Freak, Make Me Believe This Is Real), horen we wel degelijk een interessante posthardcoreband. Helaas zijn zulke momenten veel te spaarzaam op deze vlakke parodie op een horroralbum.