Het duurde even, maar drie jaar na het succesvolle Super Taranta! is er dan een opvolger. Frontman Eugene Hütz heeft inmiddels zijn leven drastisch omgegooid. Hij verhuisde van New York naar Rio de Janeiro en later naar São Paulo. Daar vond hij de inspiratie voor Trans-Continental Hustle . . .

Opener Pala Tute kenden we al en voelt derhalve aan als een warm bad. Dat gevoel verdwijnt echter snel. Waar het door komt is niet helemaal duidelijk. De band haalt namelijk weer alles uit de kast. Violen, trompetten, een accordeon, ze worden compleet afgeragd. Maar toch, dat gevoel dat je werkelijk alles kunt verwachten van Gogol Bordello is een beetje weg. En juist dat onvoorspelbare maakte van dit zigeunerorkest iets speciaals. Producer Rick Rubin maakt van Gogol Bordello echter een hitmachine en dat is nou juist het enige wat de groep níet is. Trans-Continental Hustle is niet het gedroomde zesde album waarmee het Oost-Europese circus de wereld wel eventjes gaat veroveren. Dat zal toch moeten gebeuren tijdens een van de optredens die de band komende zomer – ook in Europa – gaat geven. Daar bekruipt je namelijk nog wel het gevoel dat alles mogelijk is.