The Wheel blijft bijvoorbeeld prachtig en een van de favorieten, maar hoorden we – evenals Red Lines – al op de EP The Wheel uit 2012. Geeft verder niks, blijft leuk om te horen. Zeker in combinatie met de rest van SOHNs eerste langspeler, die vol staat met meesterwerkjes. De rustige, trippy opener Tempest bijvoorbeeld, maar ook het meer uptempo Artifice (dat overigens erg aan werk van C2C doet denken) en het intense titelnummer maken van Tremors een heel prettig album. Zijn zang doet denken aan James Blake met meer pit, de producties zijn poppy, zacht en diep. Voor Lowlands is hij al geboekt en ook van andere festival-line-ups is SOHN dit jaar vast niet weg te denken. Perfect, want Tremors staat vol heerlijke zomermuziek – met een biertje in het gras naar deze dromerige producties luisteren is ideaal.